Rok intensywnych przygotowań, katechezy, nauka, modlitwa, spowiedź – taką drogę przebyło 30 dzieci z klas III po to, aby w swoich czystych sercach powitać żywego, prawdziwego Jezusa Chrystusa. Rodzice i ks. Proboszcz postarali się o piękny wystrój kościoła. Przez dwa tygodnie dzieci uczestniczyły w próbach, na których ks. Proboszcz szlifował z nimi czytanie, śpiewanie, wszelkie gesty i obrzędy. W końcu nadszedł upragniony dzień I Komunii świętej. Całe niebo cieszyło się z nami, pogoda była przepiękna, wszystko zostało skąpane w majowym słońcu. O godz. 8.45 pod domem katechetycznym zebrały się już wszystkie dzieci, rodzice, Kapłani, ministranci, Dzieci Maryi, górnicy i wielu zaproszonych gości. Przedstawiciele dzieci poprosili rodziców o błogosławieństwo na piękną chwilę przyjęcia Komunii św., a następnie procesja ruszyła do kościoła.

13 maja o godz. 18.30, w 102. rocznicę pierwszego objawienia Matki Bożej w Fatimie i w 38. rocznicę zamachu na św. Jana Pawła II, odprawiliśmy nabożeństwo pokutne ku czci Matki Bożej Fatimskiej połączone z pierwszą w tym roku procesją. Odmawiając różaniec, podążaliśmy za figurą naszej Królowej wokół kościoła. Ks. Proboszcz powierzył całą naszą parafię i kościół zagrożony szkodami górniczymi pod opiekę Matki Bożej.

„W Misterium Wielkanocnym zatytułowanym Oto Matka Twoja szukaliśmy odpowiedzi na pytanie: Dlaczego Wielkanoc to najważniejsza uroczystość chrześcijan?” powiedział ks. Joachim Koza, reżyser przedstawienia zagranego przez dziecięcą grupę teatralną naszej parafii. W poetyckich tekstach, dzieci przedstawiły mękę i śmierć Pana Jezusa, zwracając uwagę na przeżycia, jakie mogły towarzyszyć uczniom Pana Jezusa i Jego Matce. W spektaklu odwołano się także w dwóch scenach do wydarzeń życia współczesnego,  przedstawiając ludzi obojętnych na wartości religijne i Boga. Przedstawienie miało charakter Maryjny, co bardzo dobrze komponuje z przeżywanymi nabożeństwami majowymi chwalącymi Matkę Najświętszą. Niezwykle ujmujące były słowa małego chłopca, który zagrał małego Karola Wojtyłę i skierował do Najświętszej Maryi Panny słowa, które Adam Mickiewicz zawarł w poemacie „Pan Tadeusz”, które brzmią: „Panno Święta co jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie”.

Piękne i głębokie teksty, jak również ciekawa forma bardzo mocno ukierunkowały obserwatora na wartość i przesłanie owego przedstawienia.

Dziękujemy dzieciom z grupy teatralnej i ks. Joachimowi za podjęcie się trudu przygotowania misterium.

Jesień życia nie zawsze bywa pogodna. Często towarzyszy jej cierpienie, samotność, choroba czy niezrozumienie… Kolejny Dzień Chorego w naszej parafii, który odbył się 11.05., ponownie miał przypomnieć chorym, starszym i samotnym Parafianom, że jest ktoś, kto o nich pamięta. Pierwszą i najważniejszą osobą jest nasz Pan Jezus Chrystus. W dalszej kolejności stoją nasi Kapłani na czele z ks. Proboszczem i parafialne Koło Caritas. O godz. 13.00 ks. Proboszcz odprawił Mszę Św. w intencji uczestników spotkania. Św. Jan Paweł II w ciągu swojego życia dał piękny przykład godnego starzenia się, pokazał jak radzić sobie z cierpieniem, dlatego po Eucharystii odbyło się nabożeństwo za jego wstawiennictwem zakończone indywidualnym błogosławieństwem. Część Parafian, pokrzepionych Słowem Bożym, skorzystało z zaproszenia ks. Proboszcza i wzięło udział w dalszej części spotkania w domu katechetycznym. Obsługą gości zajęły się Panie z Caritasu.

Zanim ktokolwiek się spostrzegł, wybiła godz. 15.00 i tradycyjnie już, wspólnie odmówiono koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Na koniec nie zabrakło życzliwych słów wdzięczności. Ks. Proboszcz podziękował wszystkim za przybycie i pomoc w organizacji Dnia Chorego. Natomiast uczestnicy spotkania serdecznie podziękowali ks. Proboszczowi za tych kilka ciepłych chwil spędzonych w życzliwej atmosferze.

„Ministrant i lektor służy Chrystusowi i jego Mamie - Matce Bożej, a więc jest także dzieckiem Maryi” - takie przesłanie wypływa z kazania, które wygłosił ks. Michał Wąs do ministrantów i lektorów dekanatu Bytom Miechowice podczas dnia skupienia, które miało miejsce 11 maja w Piekarach Śląskich w Bazylice Matki Bożej podczas Mszy Świętej. Eucharystia była sprawowana w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza naszego dekanatu, którą celebrowali kapłani – opiekunowie ministrantów w poszczególnych parafiach. We Mszy Świętej uczestniczyło 40 ministrantów z całego dekanatu. W kazaniu zwrócono uwagę na zaszczytną funkcję sprawowanej przy ołtarzu służby i na radość i satysfakcję a zarazem pokorę, która powinna z niej wynikać, bo przecież stając przed Bogiem w czasie Eucharystii uczestniczy się w wielkim misterium Ciała i Krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Razem z Biurem Podróży „Alf” z Opola zorganizowaliśmy Pielgrzymkę do Izraela. 50-osobowa grupa pielgrzymów zwiedziła najważniejsze miejsca Galilei oraz Tel Awiw, Jafę, Cezareę, Hajfę, Betlejem, Ein Karem, Jerycho i Jerozolimę. W czasie pielgrzymki odbył się rejs drewnianą łodzią po Jeziorze Galilejskim oraz kąpiele w Morzu Martwym. Jedenaście par małżonków odnowiło swoje przyrzeczenia w Kanie Galilejskiej. Wszyscy odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne nad Jordanem i wzięliśmy udział w Drodze Krzyżowej, którą szedł Jezus. Modlitwa na szczycie Golgoty i przy Bożym Grobie wielu z nas na nowo zbliżyła do tajemnicy Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa. Duchowymi przewodnikami byli: ks. Michał Misiak oraz ks. Joachim Koza. Opiekunem grupy był przedstawiciel Biura Podróży pan Michał Leśniak. Oto jakim świadectwem podzieliła się para małżeńska, która wzięła udział w pielgrzymce.

„Miłosierdzie jest kwiatem miłości; Bóg jest miłością, a miłosierdzie jest Jego czynem, w miłości się poczyna, w miłosierdziu się przejawia” (Dz. 651).

„Sekretarko Mojego miłosierdzia, pisz, mów duszom o tym wielkim miłosierdziu Moim, bo blisko jest dzień straszliwy, dzień Mojej sprawiedliwości” (Dz. 965). Te słowa Pana Jezusa zapisane w Dzienniczku św. s. Faustyny nie mają budzić w nas trwogi, ale większą gorliwość. Chrześcijanin bowiem ma być ciągle przygotowany do spotkania z Panem i wyczekiwać go czujnie. Każdy z nas powinien korzystać z Boskiego miłosierdzia póki jest czas zmiłowania, bo kiedy nadejdzie dzień sprawiedliwości, dzień ostateczny, będzie już za późno na poprawę życia. „Postanowiony jest dzień sprawiedliwości – przypominała również Matka Boża – dzień gniewu Bożego, drżą przed nim aniołowie. Mów duszom o tym wielkim miłosierdziu, póki czas zmiłowania” (Dz. 635). Przejęci wołaniem Matki Bożej i palącym pragnieniem Pana Jezusa postanowiliśmy uroczyście przeżyć Święto Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.

„Największe misteria ludzkiego odkupienia sprawuje Kościół co roku począwszy od Mszy wieczornej Wielkiego Czwartku aż do Nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania. Czas ten słusznie jest określany jako „Triduum Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego”. Nazywa się go „Triduum Paschalnym”, ponieważ uobecnia się wtedy i uskutecznia misterium Paschy, to jest przejścia Pana z tego świata do Ojca. Przez sprawowanie tego misterium w znakach liturgicznych i sakramentalnych Kościół jednoczy się wewnętrznie z Chrystusem, swoim Oblubieńcem”. Te najważniejsze dni w roku są już za nami. Powróćmy jeszcze raz do tych chwil.