Rok intensywnych przygotowań, katechezy, nauka, modlitwa, spowiedź – taką drogę przebyło 30 dzieci z klas III po to, aby w swoich czystych sercach powitać żywego, prawdziwego Jezusa Chrystusa. Rodzice i ks. Proboszcz postarali się o piękny wystrój kościoła. Przez dwa tygodnie dzieci uczestniczyły w próbach, na których ks. Proboszcz szlifował z nimi czytanie, śpiewanie, wszelkie gesty i obrzędy. W końcu nadszedł upragniony dzień I Komunii świętej. Całe niebo cieszyło się z nami, pogoda była przepiękna, wszystko zostało skąpane w majowym słońcu. O godz. 8.45 pod domem katechetycznym zebrały się już wszystkie dzieci, rodzice, Kapłani, ministranci, Dzieci Maryi, górnicy i wielu zaproszonych gości. Przedstawiciele dzieci poprosili rodziców o błogosławieństwo na piękną chwilę przyjęcia Komunii św., a następnie procesja ruszyła do kościoła.

13 maja o godz. 18.30, w 102. rocznicę pierwszego objawienia Matki Bożej w Fatimie i w 38. rocznicę zamachu na św. Jana Pawła II, odprawiliśmy nabożeństwo pokutne ku czci Matki Bożej Fatimskiej połączone z pierwszą w tym roku procesją. Odmawiając różaniec, podążaliśmy za figurą naszej Królowej wokół kościoła. Ks. Proboszcz powierzył całą naszą parafię i kościół zagrożony szkodami górniczymi pod opiekę Matki Bożej.

„W Misterium Wielkanocnym zatytułowanym Oto Matka Twoja szukaliśmy odpowiedzi na pytanie: Dlaczego Wielkanoc to najważniejsza uroczystość chrześcijan?” powiedział ks. Joachim Koza, reżyser przedstawienia zagranego przez dziecięcą grupę teatralną naszej parafii. W poetyckich tekstach, dzieci przedstawiły mękę i śmierć Pana Jezusa, zwracając uwagę na przeżycia, jakie mogły towarzyszyć uczniom Pana Jezusa i Jego Matce. W spektaklu odwołano się także w dwóch scenach do wydarzeń życia współczesnego,  przedstawiając ludzi obojętnych na wartości religijne i Boga. Przedstawienie miało charakter Maryjny, co bardzo dobrze komponuje z przeżywanymi nabożeństwami majowymi chwalącymi Matkę Najświętszą. Niezwykle ujmujące były słowa małego chłopca, który zagrał małego Karola Wojtyłę i skierował do Najświętszej Maryi Panny słowa, które Adam Mickiewicz zawarł w poemacie „Pan Tadeusz”, które brzmią: „Panno Święta co jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie”.

Piękne i głębokie teksty, jak również ciekawa forma bardzo mocno ukierunkowały obserwatora na wartość i przesłanie owego przedstawienia.

Dziękujemy dzieciom z grupy teatralnej i ks. Joachimowi za podjęcie się trudu przygotowania misterium.

Jesień życia nie zawsze bywa pogodna. Często towarzyszy jej cierpienie, samotność, choroba czy niezrozumienie… Kolejny Dzień Chorego w naszej parafii, który odbył się 11.05., ponownie miał przypomnieć chorym, starszym i samotnym Parafianom, że jest ktoś, kto o nich pamięta. Pierwszą i najważniejszą osobą jest nasz Pan Jezus Chrystus. W dalszej kolejności stoją nasi Kapłani na czele z ks. Proboszczem i parafialne Koło Caritas. O godz. 13.00 ks. Proboszcz odprawił Mszę Św. w intencji uczestników spotkania. Św. Jan Paweł II w ciągu swojego życia dał piękny przykład godnego starzenia się, pokazał jak radzić sobie z cierpieniem, dlatego po Eucharystii odbyło się nabożeństwo za jego wstawiennictwem zakończone indywidualnym błogosławieństwem. Część Parafian, pokrzepionych Słowem Bożym, skorzystało z zaproszenia ks. Proboszcza i wzięło udział w dalszej części spotkania w domu katechetycznym. Obsługą gości zajęły się Panie z Caritasu.

Zanim ktokolwiek się spostrzegł, wybiła godz. 15.00 i tradycyjnie już, wspólnie odmówiono koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Na koniec nie zabrakło życzliwych słów wdzięczności. Ks. Proboszcz podziękował wszystkim za przybycie i pomoc w organizacji Dnia Chorego. Natomiast uczestnicy spotkania serdecznie podziękowali ks. Proboszczowi za tych kilka ciepłych chwil spędzonych w życzliwej atmosferze.

„Ministrant i lektor służy Chrystusowi i jego Mamie - Matce Bożej, a więc jest także dzieckiem Maryi” - takie przesłanie wypływa z kazania, które wygłosił ks. Michał Wąs do ministrantów i lektorów dekanatu Bytom Miechowice podczas dnia skupienia, które miało miejsce 11 maja w Piekarach Śląskich w Bazylice Matki Bożej podczas Mszy Świętej. Eucharystia była sprawowana w intencji Liturgicznej Służby Ołtarza naszego dekanatu, którą celebrowali kapłani – opiekunowie ministrantów w poszczególnych parafiach. We Mszy Świętej uczestniczyło 40 ministrantów z całego dekanatu. W kazaniu zwrócono uwagę na zaszczytną funkcję sprawowanej przy ołtarzu służby i na radość i satysfakcję a zarazem pokorę, która powinna z niej wynikać, bo przecież stając przed Bogiem w czasie Eucharystii uczestniczy się w wielkim misterium Ciała i Krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Razem z Biurem Podróży „Alf” z Opola zorganizowaliśmy Pielgrzymkę do Izraela. 50-osobowa grupa pielgrzymów zwiedziła najważniejsze miejsca Galilei oraz Tel Awiw, Jafę, Cezareę, Hajfę, Betlejem, Ein Karem, Jerycho i Jerozolimę. W czasie pielgrzymki odbył się rejs drewnianą łodzią po Jeziorze Galilejskim oraz kąpiele w Morzu Martwym. Jedenaście par małżonków odnowiło swoje przyrzeczenia w Kanie Galilejskiej. Wszyscy odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne nad Jordanem i wzięliśmy udział w Drodze Krzyżowej, którą szedł Jezus. Modlitwa na szczycie Golgoty i przy Bożym Grobie wielu z nas na nowo zbliżyła do tajemnicy Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa. Duchowymi przewodnikami byli: ks. Michał Misiak oraz ks. Joachim Koza. Opiekunem grupy był przedstawiciel Biura Podróży pan Michał Leśniak. Oto jakim świadectwem podzieliła się para małżeńska, która wzięła udział w pielgrzymce.

„Miłosierdzie jest kwiatem miłości; Bóg jest miłością, a miłosierdzie jest Jego czynem, w miłości się poczyna, w miłosierdziu się przejawia” (Dz. 651).

„Sekretarko Mojego miłosierdzia, pisz, mów duszom o tym wielkim miłosierdziu Moim, bo blisko jest dzień straszliwy, dzień Mojej sprawiedliwości” (Dz. 965). Te słowa Pana Jezusa zapisane w Dzienniczku św. s. Faustyny nie mają budzić w nas trwogi, ale większą gorliwość. Chrześcijanin bowiem ma być ciągle przygotowany do spotkania z Panem i wyczekiwać go czujnie. Każdy z nas powinien korzystać z Boskiego miłosierdzia póki jest czas zmiłowania, bo kiedy nadejdzie dzień sprawiedliwości, dzień ostateczny, będzie już za późno na poprawę życia. „Postanowiony jest dzień sprawiedliwości – przypominała również Matka Boża – dzień gniewu Bożego, drżą przed nim aniołowie. Mów duszom o tym wielkim miłosierdziu, póki czas zmiłowania” (Dz. 635). Przejęci wołaniem Matki Bożej i palącym pragnieniem Pana Jezusa postanowiliśmy uroczyście przeżyć Święto Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.