W I Niedzielę Adwentu rozpoczęliśmy nowy rok liturgiczny pod hasłem „Eucharystia daje życie”. To właśnie ten temat będzie przewodził nam w najbliższym czasie we wszystkich inicjatywach duszpasterskich realizowanych w naszej Parafii.

Za nami wspaniały czas Rorat, które w tym roku przeżywaliśmy pod hasłem „Radujcie się! Pan jest blisko!”, poznając ciekawe życie Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego. Dzieci przychodziły codziennie 15 minut przed Mszą św., aby wspólnie wychwalać Pana Boga śpiewem i uczyć się nowych piosenek. Zachowaliśmy także naszą tradycję „wędrującej figurki Matki Bożej”, którą dzieci otrzymywały za serduszka z adwentowymi postanowieniami. Każdego dnia maluchy oddawały także kartki z odpowiedziami na pytania dotyczące danego dnia Rorat. Losowano trzy poprawne, a autor obdarowywany był słodką nagrodą.

W sobotę, 14 grudnia na Mszy św. o godz. 12.00, zgromadzili się chorzy i starsi Parafianie. Spotkanie przy wspólnym stole eucharystycznym było najważniejszym punktem programu, a zarazem wstępem do dalszej części. Kazanie wygłosił ks. Michał, a modlitwę zakończono błogosławieństwem lourdzkim. Ks. Proboszcz, ks. Wikarzy, Panie z Koła Caritas oraz dziecięca grupa teatralna przywitali miłych gości w domu katechetycznym. Po modlitwie nadszedł moment dzielenia się opłatkiem i składania życzeń. Nie zabrakło też wspólnego, radosnego kolędowania i miłych upominków od ks. Proboszcza.

Jest taki dzień w roku, kiedy wszystkie Marianki – obecne, ale i te, które kiedykolwiek należały do wspólnoty, odczuwają szczególną wdzięczność. W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia na naszym parafialnym ołtarzu podczas Eucharystii o godz. 9.00, złożyłyśmy dziękczynienie Bogu i Niepokalanej Maryi za to szczególne powołanie do wspólnoty Dzieci Maryi. Dziękowałyśmy, że możemy nazywać Maryję swoją Mamą, że Ona czuwa nad nami w wyjątkowy sposób, czego doświadczamy każdego dnia.

Komercja na swoje potrzeby stworzyła postać wzorowaną na św. Mikołaju, która jednak nie ma z nim nic wspólnego. Wszyscy znamy uśmiechniętego pana z dużym brzuchem i czapką krasnala na głowie rozdającego prezenty. Bardzo ważne jest to, żeby zapoznawać dzieci z prawdziwą historią św. Mikołaja, który był biskupem, żył naprawdę i dzielił się wszystkim, co miał, ale ze względu na wiarę w Jezusa Chrystusa.

Wspomniany w tytule wyjazd był ogromnym przeżyciem zważywszy na to, że zwiedziliśmy nie tylko same jarmarki świąteczne w Innsbrucku i w innych mniejszych miejscowościach, ale także dużo miejsc związanych z historią Kościoła jak i świecką, która nigdy nie jest oderwana od tego, co religijne.

Czynnikiem budującym wspólnotę jest bycie razem. Pozwala to też uświadomić, że dana osoba czy grupa nie jest samotną wyspą. A jeśli w to wszystko zapraszamy Boga i stawiamy Go na pierwszym miejscu to widzimy, że łączy nas też wspólny cel naszych dążeń, którym jest Bóg i nasze zbawienie.

Kto to jest święty? Czy ja chcę zostać świętym? Święty to chyba niezwykły człowiek… Możemy zadawać wiele pytań i szukać odpowiedzi, ale tak naprawdę każdy z nas może być świętym. Piękną tradycją stała się w ostatnich latach zabawa wszystkich świętych.

W słoneczny, chłodny, niedzielny poranek, 10 listopada o godz. 8.45 plac przed domem katechetycznym wypełnił się rzeszą naszych drogich dzieci i ich rodzicami. Chwilę potem pojawił się tam ks. Proboszcz z ks. Michałem, aby wspólnie z najmłodszymi Parafianami oczekiwać wizyty dostojnego gościa, jakim był św. Marcin.

W piątek, 8 listopada, 40-osobowa grupa bierzmowańców, marianek i ministrantów wyjechała razem z ks. Mariuszem na wyjazd integracyjny do Ochotnicy Górnej. Był to czas, na który wielu z nas czekało – odpoczynek, piękne góry i wspólnie spędzone chwile z przyjaciółmi. Po przyjeździe do domku rozpakowaliśmy się, zjedliśmy posiłek, i położyliśmy się spać, aby odpocząć po męczącej podróży i zebrać siły na kolejny dzień.