Stanowisko Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski w sprawie prawnej ochrony ludzkiego życia
Deklaracja Dignitas infinita o godności człowieka to dokument Dykasterii Nauki Wiary zaaprobowany przez Ojca Świętego Franciszka, poruszający kluczowe zagadnienia ludzkiego życia. W związku z narastającą w przestrzeni publicznej i działaniach rządu presją dotyczącą zmiany prawnej ochrony życia ludzkiego w kierunku legalizacji zabijania dzieci w łonie matek, pragniemy przypomnieć jednoznaczne i niezmienne stanowisko Kościoła w tej kwestii.
„Kościół nie przestaje przypominać, że «godność każdej istoty ludzkiej ma charakter istotowy i obowiązuje od chwili poczęcia do naturalnej śmierci. Uznanie tej godności jest niezbywalnym warunkiem wstępnym ochrony egzystencji osobistej i społecznej, a także niezbędnym warunkiem tego, by braterstwo i przyjaźń społeczna mogły się urzeczywistniać między wszystkimi narodami na ziemi». Opierając się na tej nienaruszalnej wartości ludzkiego życia, magisterium Kościoła zawsze wypowiadało się przeciwko aborcji. Św. Jan Paweł II pisze o tym: «Wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. […] Dzisiaj jednak świadomość jego zła zaciera się stopniowo w sumieniach wielu ludzi. Akceptacja przerywania ciąży przez mentalność, obyczaj i nawet przez prawo jest wymownym znakiem niezwykle groźnego kryzysu zmysłu moralnego, który stopniowo traci zdolność rozróżnienia między dobrem i złem, nawet wówczas, gdy chodzi o podstawowe prawo do życia. Wobec tak groźnej sytuacji szczególnie potrzebna jest dziś odwaga, która pozwala spojrzeć prawdzie w oczy i nazywać rzeczy po imieniu, nie ulegając wygodnym kompromisom czy też pokusie oszukiwania siebie. […]
Właśnie w przypadku przerywania ciąży można się dziś często spotkać z dwuznacznymi określeniami, jak na przykład ‘zabieg’, które zmierzają do ukrycia jego prawdziwej natury i złagodzenia jego ciężaru w świadomości opinii publicznej. Być może, samo to zjawisko językowe jest już objawem niepokoju nurtującego sumienia. Jednak żadne słowo nie jest w stanie zmienić rzeczywistości: przerwanie ciąży jest – niezależnie od tego, w jaki sposób zostaje dokonane – świadomym i bezpośrednim zabójstwem istoty ludzkiej w początkowym stadium jej życia, obejmującym okres między poczęciem a narodzeniem». Nienarodzone dzieci są zatem «najbardziej bezbronne i niewinne ze wszystkich, a dzisiaj odziera się je z ludzkiej godności, aby robić z nimi to, co się chce, pozbawiając je życia i ustanawiając prawa, by nikt nie mógł temu przeszkodzić». Należy zatem stwierdzić z całą mocą i jasnością, nawet w naszych czasach, że «obrona rodzącego się życia jest ściśle związana z obroną jakiegokolwiek prawa człowieka»” (Deklaracja Dignitas infinita, 47).
W kontekście troski o życie i rozwój dzieci, Rada Stała KEP zachęca wszystkich wiernych do włączenia się w inicjatywę Ojca Świętego Franciszka, który ustanowił pierwsze Światowe Dni Dzieci. Będą one obchodzone 25 i 26 maja 2024 roku. W naszych modlitwach pamiętajmy także o tych dzieciach, którym nigdy nie było dane ujrzeć blasku słońca.
Podpisali Członkowie Rady Stałej
Konferencji Episkopatu Polski
Jasna Góra, 2 maja 2024
Za zgodność:
Bp Artur G. Miziński
Sekretarz Generalny
Konferencji Episkopatu Polski
Oświadczenie Dyrektorów Wydziałów Katechetycznych
Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych diecezji w Polsce obecni na konferencji pod kierownictwem Księdza Biskupa Wojciecha Osiala, Przewodniczącego Komisji Wychowania Katolickiego KEP, wyrażają stanowczy sprzeciw wobec działań Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczących szkolnych lekcji religii. Działania te układają się w pakiet zmian, które są jawną dyskryminacją dzieci i młodzieży uczestniczących w szkolnych lekcjach religii, ich rodziców oraz nauczycieli religii.
Dyrektorzy podkreślają, że wszelkie zmiany winny dokonywać się zawsze zgodnie z obowiązującym prawem, na drodze wzajemnego dialogu i w porozumieniu z wszystkimi Kościołami i związkami wyznaniowymi. Konieczne jest zawsze wypracowanie porozumienia strony rządowej z władzami Kościoła i związków wyznaniowych. Wynika to z zapisów w Ustawie o systemie oświaty, Konstytucji RP oraz Konkordatu. Jedynie na drodze dialogu i współpracy można właściwie troszczyć się o rozwój młodych pokoleń Polek i Polaków.
- Formą nierówności i niesprawiedliwego traktowania uczniów i nauczycieli religii jest wprowadzana przez Ministerstwo możliwość zwiększania grup poprzez łączenie uczniów z różnych klas i poziomów edukacyjnych: do 25 osób w klasach I-III i do 30 osób w klasach IV-VIII szkół podstawowych oraz w szkołach ponadpodstawowych. Nauczanie religii w grupach większych niż w przypadku innych lekcji ma charakter dyskryminacji i nie jest podyktowane dobrem ucznia. Ministerstwo planuje łączenie klas w grupy także bez uwzględniania wieku dzieci. Sytuacja, w której uczniowie z klas IV szkoły podstawowej znajdą się na jednej lekcji z uczniami klas VIII jest sprzeczna z wszelkimi zasadami psychologicznymi, pedagogicznymi i dydaktycznymi. Narusza to prawa ucznia, godność dziecka oraz krzywdzi je w procesie edukacji.
- Ministerstwo, pomimo licznych głosów sprzeciwu, bez żadnego porozumienia z Kościołem, podjęło decyzję, że ocena z religii od 1 września 2024 r. nie będzie wliczana do średniej ocen. W sposób rażący godzi to w podstawowe zasady dydaktyczne. Dziecko nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego jego wysiłek na lekcjach religii nie jest doceniony w ten sam sposób, jak w przypadku innych przedmiotów.
- Zapowiadane przez Ministerstwo umieszczanie lekcji religii jedynie na początku i na końcu zajęć jest formą dyskryminacji, segregacji i nietolerancji wobec osób wierzących. Jest to krzywdzące wobec uczniów i ich rodziców. Godzi również w podstawowe prawa nauczycieli religii, określone m.in. w Karcie Nauczyciela.
- Dyrektorzy wyrażają sprzeciw wobec planów zmniejszenia ilości lekcji religii do jednej tygodniowo.
Nauczyciele religii aktywnie uczestniczą w realizacji szkolnych programów profilaktyczno-wychowawczych na wszystkich płaszczyznach w społeczności szkolnej. Uczą miłości bliźniego, wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, dialogu, tolerancji, szacunku. Kształtują postawy proekologiczne, społeczne, dotyczące zdrowia fizycznego i psychicznego. Troska nauczycieli religii o rozwój emocjonalny, społeczny i duchowy przekłada się na kondycję psychofizyczną uczniów.
Organizacja lekcji religii w przestrzeni szkolnej jest wypełnieniem konstytucyjnego prawa rodziców do wychowania i nauczania religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami (art. 53, ust. 3 Konstytucji). Jest też dla rodziców ułatwieniem, gdyż często zapracowani, z wielką trudnością doprowadzaliby dzieci na zajęcia przy parafii.
Wprowadzanie zmian w organizacji lekcji religii w szkole odbywa się do tej pory bez wymaganego przez prawo porozumienia Ministerstwa ze stroną kościelną. Państwo demokratyczne powinno respektować prawa wszystkich obywateli – zarówno wierzących, jak i niewierzących.
Osoby odpowiedzialne za katechizację i szkolne nauczanie religii w Polsce proszą Rodziców i wszystkich ludzi dobrej woli o aktywne włączenie się w obronę obecności lekcji religii w polskiej szkole. Wysyłajmy do Ministerstwa nasz sprzeciw w tej sprawie na adres:
Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych
Stegna, 23 maja 2024 r.
Modlitwa o nowe powołania kapłańskie i zakonne dla diecezji gliwickiej
Panie Jezu, Ty powołujesz kogo chcesz,
prosimy Cię, wezwij wielu do pójścia za Tobą
drogą powołania kapłańskiego i zakonnego.
A jeśli wezwiesz kogoś z naszej wspólnoty parafialnej,
aby całkowicie poświęcił się Tobie,
nich Twoja miłość ogrzewa to powołanie od samego początku, rozwija i podtrzymuje do końca.
Wspieraj naszych Biskupów, kapłanów, osoby konsekrowane,
aby wiernie służyli tylko Tobie.
Który z Ojcem i Duchem Świętym
żyjesz i królujesz na wieli wieków.
Amen.
Zachęcam również do odmawiania tej modlitwy w dniach Kongresu Eucharystycznego podczas każdej Mszy Świętej, przed końcowym błogosławieństwem jak również indywidualnie.
+ Sławomir Oder
Biskup Gliwicki
Gliwice, dn. 26 kwietnia 2024 r.
List do diecezjan z okazji zbliżających się święceń kapłańskich 2024
List do diecezjan z okazji zbliżających się święceń kapłańskich 2024
„A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca” (Dz 1, 4a).
Umiłowani Diecezjanie, tymi słowami Chrystus zwraca się do nas przez usta św. Łukasza, który relacjonuje w Dziejach Apostolskich wydarzenia bezpośrednio poprzedzające Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Wspólny posiłek, agapa, Eucharystia są miejscem, które Pan wybrał jako przestrzeń oczekiwania chrześcijan na spełnienie obietnicy Ojca. Młoda wspólnota uczniów Jezusa po Jego odejściu miała trwać w oczekiwaniu Parakleta.
To wspólne trwanie na łamaniu chleba, na Eucharystii pozostaje nieustannie miejscem nadziei. Kościół, oczekujący na chwalebny powrót Syna Bożego, ciągle odradza się w Eucharystii, z Niej czerpie inspirację dla swej misji i w niej znajduje pokarm duchowy dla zachowania nadziei.
Nasza wspólnota diecezjalna w tym roku szczególnie doświadcza mocy płynącej z Eucharystii. Trwamy w radości spotkania z Chrystusem, kontemplując tajemnicę Jego obecności i adorując Go podczas przeżywanego Kongresu Eucharystycznego.
Uczestnictwo w Kongresie pozwala nam bliżej i jeszcze mocniej doświadczać jak dobry jest Pan, jak słodka jest Jego przyjaźń, jak pocieszająca Jego solidarność z nami w każdej sytuacji naszej egzystencji. Bóg pozwala nam doświadczać pokrzepiającej i umacniającej naszą wiarę i nadzieję bliskości i wspólnoty nieustannie żywiącej się Eucharystycznym Chlebem. W tej wspólnocie czujemy niezwykle aktualne i przynaglające słowa św. Augustyna: «Bądźcie tym, co przyjmujecie, i przyjmujcie to, czym jesteście» (Mowa 272, 1: na Zesłanie Ducha Świętego). Tu bowiem chrześcijanin, który karmi się Ciałem Chrystusa złożonym w ofierze i Jego przelaną Krwią, czerpie z nich moc, by samemu z kolei przemieniać się w dar. To doświadczenie każe nam myśleć z wdzięcznością i miłością o otrzymanym darze kapłaństwa ustanowionego. Chrystus zapragnął, aby to człowiek całkowicie oddany na Jego służbę, ustanowiony kapłanem, in persona Christi sprawował te święte misteria. Mamy równocześnie świadomość, że głos Pana, który nieustannie rozlega się w sprawowanych misteriach: „Pójdź za Mną!”, próbują zagłuszyć głosy fałszywych proroków.
Sam Kongres, przynosząc owoce duchowe – zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i na płaszczyźnie wspólnotowej – jest dla nas źródłem nadziei. Mocno doświadczamy, jak prawdziwe są słowa Jezusa, które stały się mottem naszych rozważań kongresowych: „Ja jestem z wami!”. Pewność bliskości Pana pozwala nam zaznawać pociechy w chwilach trudnych, stanowi natchnienie do dobra, zachęca, aby patrzeć na siebie wzajemnie z sympatią i życzliwością, przynagla do jeszcze większego otwarcia misyjnego naszego kościoła lokalnego.
Odpowiadając na zaproszenie Chrystusa, pragniemy trwać wokół stołu ołtarza Pańskiego, pewni, że Bóg obdarowuje nas hojnie, wypełniając swą obietnicę. On obiecał pozostać z nami na zawsze. Głęboko ufamy, że ta zapowiedź zawiera w sobie także zapewnienie, iż nigdy nie zabraknie tych, którzy in persona Christi, sprawując Przenajświętszą Ofiarę, staną się narzędziem spełnienia obietnicy Boga.
Już w najbliższym tygodniu, w wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego, w sobotę 18 maja o godz. 10, w naszej katedrze gliwickiej zostanie wyświęcony na prezbitera syn naszego Kościoła lokalnego, diakon Patryk Adler, pochodzący z parafii św. Jacka w Gliwicach-Sośnicy. Jako kapłan zostanie posłany przez Boga do Kościoła, aby głosić słowo nadziei i sprawować sakramenty, zwłaszcza Eucharystię, dla budowania wspólnoty wiary, nadziei i miłości.
Wraz z biskupem Andrzejem i całym Prezbiterium naszej Diecezji pragniemy zaprosić wszystkich Wiernych do włączenia się duchowo i osobiście w przeżywanie radości tego wydarzenia.
Niechaj święcenia prezbiteriatu Patryka staną się okazją, aby Bogu dziękować za każdego kapłana. Niechaj równocześnie zachęcą nas, aby jeszcze bardziej zintensyfikować nasze błagania o to, aby młodzi ludzie, których Bóg powołuje do swej służby, nie zamykali swych serc na Jego zaproszenie i z odwagą poszli za głosem powołania. Jestem głęboko przekonany, że Bóg nie pozostawi bez odpowiedzi żarliwej modlitwy swego Kościoła, ludu kochającego Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie i spragnionego Jego obecności. Bóg niechybnie odpowie na pełne wiary wołanie i wysłucha naszej modlitwy rodzącej się z pragnienia życia łaską sakramentów dla osiągnięcia świętości.
W swoim orędziu na XXXVII Światowy Dzień Modlitw o Powołania w roku 2000, św. Jan Paweł II napisał, że w „spotkaniu z Chrystusem w Eucharystii niektórzy odkrywają, że są powołani, by stać się sługami ołtarza, inni by kontemplować piękno i głębię tej tajemnicy, inni by przelewać płynącą z niej energię miłości na ubogich i słabych, inni wreszcie by przyjmować jej przemieniającą moc w realiach i czynnościach codziennego życia. Każdy wierzący znajduje w Eucharystii nie tylko klucz do zrozumienia swojej egzystencji, ale odwagę, aby ją realizować, a przez to budować w historii jedno Ciało Chrystusa z wielorakich charyzmatów i powołań” (n. 2). Jesteśmy wdzięczni Dobremu Bogu za dar powołania ks. Patryka i za każdego młodego człowieka, który wielkodusznie odpowiada na głos powołania. Dziękujemy za dar Eucharystii, w którym Jezus sam daje się nam nieustannie i zapewnia o ciągłej obecności pośród nas: „Ja jestem z wami!”. Dziękujemy za świadków mocy płynącej z Eucharystii, prowadzącej człowieka drogą świętości.
Odkrywanie tych prawd uświadamia nam coraz mocniej potrzebę intensywnej i wytrwałej modlitwy o nowe powołania do życia kapłańskiego. Troska o rodzące się powołania jest i pozostanie jednym z najbardziej podstawowych zadań Kościoła, ale tym, który powołuje, jest sam Bóg. W tych dniach wielu młodych ludzi przystępuje do egzaminów maturalnych, po których staną wobec konieczności dokonania wyboru dalszej drogi życia. Aby uwierzyć, że wybór kapłaństwa lub życia zakonnego stanowi całkiem realną alternatywę wobec wszelkich innych możliwości, potrzeba dzisiaj wielkiej wiary i odwagi. Dlatego każde wsparcie okazywane na tym etapie młodym jest czymś bardzo istotnym. Sakramenty Eucharystii i kapłaństwa, ustanowione w Wieczerniku, wzajemnie się warunkują; kapłaństwo zostało ustanowione przede wszystkim do składania eucharystycznej ofiary, a Eucharystia bez sakramentalnego kapłaństwa nie istnieje.
To właśnie ta prawda jest głównym motywem, dla którego w naszym lokalnym kościele zostało powołane do istnienia Różańcowe Dzieło Wspierania Powołań Diecezji Gliwickiej. Doświadczenie życiowe uczy nas, jak bardzo potrzebne jest dzisiaj ciągłe towarzyszenie tym, których Pan Jezus powołuje do swojej służby. Najbardziej potrzebnym, a jednocześnie najprostszym sposobem towarzyszenia powołanym, i ich wspierania jest nasza modlitwa, do której zachęcam gorąco wszystkich diecezjan.
Pozwolę sobie raz jeszcze przywołać słowa św. Jana Pawła II z cytowanego już dokumentu: „trzeba zabiegać o to, aby [...] wszyscy kapłani i osoby konsekrowane na nowo odkryli piękno swojego powołania i dawali o nim świadectwo innym. Niech każdy wierzący stanie się wychowawcą powołań, nie lękając się proponować radykalnych wyborów”. Niechaj temu służy radosne świadectwo życia pełnią powołania oraz tworzenie dobrego klimatu życzliwości wobec posługi kapłańskiej, zarówno ze strony wiernych wobec kapłanów, jak kapłanów wzajemnie wobec siebie i wobec wielkości otrzymanego daru. W takim klimacie życzliwości łatwiej będzie młodemu człowiekowi odpowiedzieć na inicjatywę Pana.
Tak jak w roku ubiegłym, w przeddzień święceń kapłańskich pragniemy zaprosić wszystkich, zwłaszcza młodych naszej diecezji do udziału w spotkaniu modlitewnym, które będzie miało miejsce w kościele św. Jacka w Sośnicy, w piątek 17 maja o godzinie 19:00. Będzie to okazja, aby wyrazić naszą bliskość wobec Patryka oraz prosić o nowe powołania kapłańskie i zakonne.
Drodzy Siostry i Bracia! Zapraszając Was do udziału w tych wydarzeniach – osobiście lub łącząc się modlitewnie we wspólnotach parafialnych, pragnę, aby zbliżające się święcenia do prezbiteratu naszego brata stały się okazją do wyrażenia naszej wdzięczności za powołanie każdego z nas do życia we wspólnocie Kościoła. Świadomi, że Eucharystia zajmuje centralne miejsce w jej życiu oraz że potrzebni są szafarze eucharystycznej Ofiary, coraz usilniej i żarliwiej módlmy się do Pana żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo. Powierzajmy tę modlitwę wstawiennictwu Tej, która jest Matką wiekuistego Kapłana.
Na ten czas wspólnoty, radości i nadziei z serca Wam wraz z Biskupem Andrzejem błogosławię!
Wasz biskup Sławomir
Strona 5 z 10